فروش پژو 206 در سال 1998 تقریباً همزمان با رقیب همیشگی خود رنو کلیو آغاز شد که نسل دوم آن در همان سال عرضه شد. و حرفه‌اش تا سال 2009 11 سال طول کشید، از جمله 3 سال به موازات جایگزینی آن با 207. حتی اگر 206+ را در نظر بگیریم تا سال 2012 زنده ماند ، که بازسازی اصلی 206 بود و بنابراین نزدیک به 8.5 میلیون نفر از ساکنان شهر سوشا را ترک کردند. کارخانه ها بنابراین منطقاً هنوز تعداد زیادی از آنها را در بازار دست دوم پیدا می کنیم، جایی که جایگاه چهارم را پس از Clio (که 4 نسل دارد)، Scénic (4 نسل نیز) و مگان را به خود اختصاص داده است.(همیشه 4 نسل).

 

در میان جنگل نسخه های موجود، گاهی اوقات انتخاب دشوار است. به خصوص از آنجایی که مسافت پیموده شده نمایش داده شده همه در حال افزایش اهمیت هستند. و این قابلیت اطمینان نقش کلیدی ایفا می کند.

بهترین سال 206 تولید شده کدام سال است؟

به طور کلی، همه مدل ها در طول زمان قابل اعتمادتر شده اند. با این حال، 206 تا سال 2003 مشکلات الکترونیکی و مکانیکی زیادی را تجربه کرد، بنابراین لازم است در صورت امکان مدلی بعد از این تاریخ را ترجیح دهیم. با این کار از مشکلات استارت در همه مدل‌ها، دبی سنج در دیزل، منیفولد اگزوز روی بنزین 2.0، به طور کلی با الکترونیک (مشکلات بسیار با BSI، واحد سرویس هوشمند و تابلو برق Com2000) و غیره جلوگیری می‌شود. همچنین بدانید: همه 206 ها ممکن است دچار مشکل در تغییر شکل محور عقب شوند که باعث مشکلات نگه داشتن جاده می شود.

206+، که جای 206 را گرفت، هیچ مشکل اساسی نداشت، با طیف وسیعی از موتورها به ساده ترین عبارت (1.1 60، 1.4 75 و 1.4 HDI 70) کاهش یافت.

محبوب ترین پلتفرم برای 206 

اونی که دوست داری یکی وسوسه میشه بگه! به طور جدی تر، 3 در و 5 در، جدا از دسترسی ساده تر عقب برای دومی، از نظر حجم یکسان هستند. مکعب صندوق عقب 245 لیتر که در میانگین زمان است. طول هنوز معقول برای یک خودروی شهری همه کاره (3.84 متر) به آن اجازه می دهد تا به راحتی در شهر حرکت کند و با کمی هیجان به جاده برود.

یک نسخه کوپه

سوئیچ واگن استیشن.

206+

نسخه SW در بخش سرنشینان جادار نیست اما حجم صندوق عقب آن به 315 لیتر افزایش می یابد. بهتر است، بدون اینکه خارق العاده باشد. و افزایش طول 19 سانتی متری (4.03 متر) باعث می شود در یک محیط کاملا شهری چابکی و مانور کمتری داشته باشد. اما به صورت مطلق، کوچکتر از یک رنو کلیو فعلی است!

طول نسخه کوپه/کانورتیبل CC برابر با سدان است. این یک “2+2” است که صندلی های عقب حکایتی آن فقط برای عیب یابی برای کودکان خردسال استفاده می شود. و حجم صندوق عقب در خودروی باز فقط به 175 لیتر می رسد اما با سقف در جای خود به 410 لیتر می رسد که از استیشن واگن بهتر است.

به طور خلاصه، چیزی برای همه وجود دارد، اما اگر به فضای خاصی نیاز ندارید، یک بدنه سدان 5 در خوب خواهد بود . فقط زوج‌های بدون فرزند در نهایت می‌توانند گرفتار CC شوند، اما پس از بررسی عمل و سفتی سقف، که می‌توانست مشکل ساز باشد.

206+، بازسازی اصلی 206 که از دیدگاه فرانسه دیده می شود (اما در واقع یک نسخه “آمریکای جنوبی” از 207 است، 207 Mercosur است)، رتبه های سکونت 206 را به خود اختصاص می دهد، ارائه بیشتر است. 207 اما کیفیت پرداخت بسیار اساسی تر است.

بهترین و بدترین موتورهای دیزلی کدامند؟

206 شاهد گذار از موتورهای تنفس طبیعی “آنتیک” به مدرن ترین دیزل های انژکتوری پرفشار مشترک ریل، HDI های معروف بود. این خودرو با موتور بسیار قوی 1.9 d با قدرت 71 اسب بخار عرضه شد. بلوکی که نقاط ضعف خود را در پژو 306 یا سیتروئن ZX داشت، اما از نظر استحکام در 206 بسیار عالی بود. نمونه های زیادی با مسافت پیموده شده بسیار بالا وجود دارد. اما تایید و عملکرد آن با HDI فاصله زیادی دارد و بسیار پر سر و صدا است.

اینها 1.4 HDI 68، 2.0 HDI 90 و 1.6 HDI 110 اسب بخار هستند که سپس در زیر کاپوت قرار گرفتند. اولی با کاسه نمد انژکتور و انژکتور، کلاچ و کمی توربو دچار مشکل شد. قوی ترین HDI 110 در صورتی که کارآمد و لذت بخش باشد، مشکلات توربو و انژکتوری را تجربه کرده است. در نهایت، قابل اطمینان ترین و قابل توصیه ترین دیزل ها 2.0 HDI 90 است. در همه شرایط به اندازه کافی کار می کند و از 206 نسبتاً سبک بهره می برد. همچنین هوشیار است و بنابراین بدون نگرانی عمده برای قابلیت اطمینان است. خطرات قرقره دمپر آن (درج لاستیکی که در سطح قرقره میل لنگ جدا می شود) اکنون حل شده است. فقط باید به یاد داشته باشید که آن را با دیزل با کیفیت خوب آبیاری کنید، زیرا وجود آب در سوخت را دوست ندارد.

بهترین دیزلی ها: 1.9 d 71 اسب بخار (به جز تاییدیه توکار) و 2.0 HDI 90 اسب بخار.

بدترین دیزل ها: 1.4 HDI 68 اسب بخار و 1.6 HDI 110 اسب بخار.

بهترین و بدترین موتورهای بنزینی کدامند؟

206 کار خود را با واحدهای بنزینی 8 سوپاپ آغاز کرد که در زیر کاپوت مدل‌های قدیمی‌تر آزمایش شدند. 1.1 60 اسب بخار، 1.4 75 اسب بخار و 1.6 90 اسب بخار وجود داشت. سپس موتورهای 1.4 16 ولت 90 اسب بخار، 1.6 16 ولت 110 اسب بخار و موتورهای اسپرت تر 2.0 16 ولت 137 اسب بخار ( نسخه های S16 ، رولان گاروس و CC) و 177 اسب بخار ( نسخه RC ) ظاهر شدند.

به طور کلی، موتورهای قدیمی از نظر قابلیت اطمینان بهتر هستند. فقط 1.4 75 اسب بخار می تواند مشکلات واحد کویل داشته باشد. هیچ چیز خیلی بدی نیست و در هر صورت تعمیر آن آسان و ارزان است. 1.6 90 اسب بخار کاملا حریص است اما بدون نگرانی. 1.1 60 اسب بخار غیر قابل تخریب است، اما عملکرد آن بسیار محدود است، شما باید از این موضوع آگاه باشید.

بلوک های چند سوپاپ اخیر (1.4 16 ولت 90، 1.6 16 ولت 110، 2.0 16 ولت 137 و 180 اسب بخار)، به نوبه خود، کمی کمتر اطمینان بخش بودند. سیم پیچ های معیوب، مشکلات تراوش مایع خنک کننده از واشر سر سیلندر در 1.6 16 ولت، BVA مقاومت ناپذیر در همین موتور، سیستم کنترل انتشار گاهی اوقات در 2.0 16 ولت معیوب است. چیزهای کوچک، اما می تواند آزار دهنده باشد.

بنابراین آنها “فاجعه بار” نیستند، به دور از آن، بلکه کمی بیشتر از بقیه برای تماشا هستند. اگر به‌روزرسانی‌هایی با قطعات جدید انجام شده باشد، دوباره قابل تکرار می‌شوند. نسبت به 8 سوپاپ نیز حریص کمتری دارد که همیشه خوب است.

بهترین بنزین: 1.4 75 اسب بخار، 1.6 90 اسب بخار و 2.0 16 ولت 137 اسب بخار

بدترین بنزین: 1.1 60 اسب بخار (برای عملکرد ضعیف، اما قابلیت اطمینان خوب است)، 1.4 16 ولت و 1.6 16 ولت (مگر اینکه سیم پیچ ها و واشر سر سیلندر بدون نگرانی تعویض شوند)